دریای تلخ

زندگیم پر شده از روز هایی که ازشون لذت نمی برم . پر شده از روز هایی که عصبانی می شم ، پر شده از روز هایی که نمی خندم . پر شده از روز هایی که دوستام میگن چرا میریزی تو خودت ! قبلا روز هام با یه حالت اضطراب همراه بود ؛ دلم میخواست خشممو از زندگی خودم پس بزنم و خودم باهاش مبارزه کنم ، بلکم در نتیجه حالم خوب بشه ... اما این روزها غمگینم ، نه بی اعصابم ، نه می پرم به کسی ... فقط غمگینم ... راضی نیستم از الانم ، روز هایی که لذت میبرم ازشون انگشت شمار شده ؛ نوشتن هم حالمو خوب نمی کنه ، فقط دلم میخواست امروزم یه جور دیگه می گذشت ، مثلا وقتی شب میخوام بگم ایول ! فردا چه حالی بده .... نه این که شب بخوابم و آرزو کنم آفتاب فردا دیر کنه یکم! عین آدمی ام که گیرکرده تویه حصار ، از هر طرف محاصره می گن بیا اینور ... تا راه میوفتم اونور میگه بیا اینور.. حالا من وسط این دایره نشستم زمین و سرمو قایم کردم بین بازو هام .... حصار یواش یواش باز و باز تر میشه تا این که کاملا از بین میره ، سرمو نمیارم بالا ! همین که صداشون قطع شده کافیه .. زندگیم پر شده از آدم هایی که ازشون متنفرم ؛ پر شده از آدم های توخالی ... دریای تلخ...

دوباره یه آخر هفته جدید اومد و یک نواختی زندگیم شدید تر شد. اما هرازچند گاهی که پست های وبلاگمو بازبینی می کنم میبینم یه موضوع تکراریه که داره تو نوشتار های مختلف تکرار می شه . اونم چیزی نیست جز یک نواختی .  فکر کنم نوشتن ده تا پست تکراری بهم فهمونده باشه که با غر زدن هیچ چیز درست نمیشه . بنابراین سعی می کنم توی هر پست چیزی بنویسم ک حداقل مبحثش دو سه تا فرق داشته باشه با پستای قبلی ! یک نواخت نباشه وبلاگ ..  بعد مدت ها رفتم تو گوگل درایوم .. یه فایل و باز کردم و در نهایت اشک شوق دیدم که تنها سه صفحه از نود صفحه رمانم باقی مانده ... دو سال پیش .. واقعا خوب می نوشتم ! شکی نیست که جزو استعداد های اصلیمه . اما حرفه هایی هم هست که بیشتر از نویسندگی دوستشون دارم ...  همین سخت می کنه کار رو .. موفق باشید دریای تلخ...

گم می شوی در نوشته های بی مغز 

دلت حصار امن خودش را هوس می کند ؛

محلش نمی گذاری تا خودت را از این مخمصه نجات دهی ..

نمی شود.... می چربد قدرتش بر تو ، 

می افتی زمین ، 

دلت حصار امن خودش را هوس می کند!

دریای تلخ...

 

من هم یک دختر پاییزی ام ! 
منتهی از نوع آبانی اش ...
شبیه هستیم از هر نظر ، اما من میریزم توی خودم و تو 
اشک هایت را باران می کنی که مبادا پاییز تمام شود....

 

دریای تلخ...